Zoektocht naar de kleinste, en de grootste waterjuffer van Europa, de Dwergjuffer en de Siberische waterjuffer.

Posted 26/6/2016

Duitsland - Gisteravond ben ik terug gekomen van een rondje Duitsland, Oostenrijk en Liechtenstein, waar ik heb geprobeerd om verschillende zeldzame vlinder, libellen- en waterjuffers soorten te fotograferen.

Woensdag 22-06

Woensdagmiddag rond 15.30 uur vertrekken Johannes, z'n schoonvader en ik richting zuid-Duitsland om daar de volgende ochtend de, zeer zeldzame, Dwergjuffer | Nehalennia speciosa te fotograferen. Het was een lange rit met veel vertragingen. Maar na zo'n 10 uur rijden komen we op onze plek van bestemming aan. Om 1.30 uur zetten we de auto op een parkeerplaatsje en nemen nog even een drankje voordat we gaan slapen.

De nacht in de auto was erg kort want om 4.15 uur stond de wekker. We wilden ruim voor zonsopkomst in het veld staan zodat we genoeg tijd hadden om de Dwergjuffers te zoeken. Met zo'n 2,5 cm groot is de Dwergjuffer de kleinste waterjuffer van Europa. Het is letterlijk zoeken naar een "vliegende" speld in een hooiberg.

Redelijk snel vonden we de eerste juffertjes, mooi bedekt onder de dauw. Voor het mooie was de temperatuur net iets aan de hoge kant, waardoor het fotograferen een hele uitdaging werd. Bij het minste of geringste draaide ze continue naar de achterkant van het grassprietje, waardoor ze compleet verdwenen. Kort na zonsopgang werd het al snel veel te warm, en begonnen ze al te vliegen. Een prima moment om onze reis voort te zetten richting Oostenrijk.

Na een schitterende autorit, van zo'n 3 uur, tussen de bergen door kwamen we aan bij de locatie van de Siberische waterjuffer | Coenagrion hylas, de grootste waterjuffer van Europa. Ondertussen was de temperatuur nog verder gestegen, tot zo'n 30 graden Celsius. Dit maakte de uitdaging nog groter om deze bijzondere soort te fotograferen. Normaal gesproken komt de Siberische waterjuffer alleen rond het middaguur, als het warm genoeg is, tevoorschijn, maar nu vlogen ze al volop toen wij aankwamen.

Na heel wat zweetdruppels is het me uiteindelijk gelukt om deze zeldzame soort te fotograferen. Al is het geen top foto, ik ben wel blij dat ik onder deze omstandigheden überhaupt een foto ervan kon maken. We besloten na een tijdje om ook ons geluk te beproeven bij een plekje voor de zuidelijke Bronlibel. De omstandigheden waren perfect, maar deze libel liet zich niet zien. 's Avond boeken we een hotel in Duitsland, om de volgende ochtend nog een keer de Dwergjuffer te kunnen fotograferen.

Vrijdag 24-06

Na een goede nacht, in een normaal bed, gaan we bijtijds weer richting de Dwergjuffer. Het is jammer genoeg nog warmer dan de ochtend ervoor, wat het alleen nog maar lastiger maakt om ze goed te fotograferen. Uiteindelijk slaag ik erin om een redelijke foto te maken en keren we terug naar ons hotel waar we nog even kunnen slapen. Na een uitgebreid ontbijt vertrekken we richting Liechtenstein.

Op de weg ernaartoe stoppen we nog even om te zoeken naar de zuidelijke Bronlibel. Na een lange wandeling in de volle zon komen we aan bij een sijpelend watervalletje. Dit is de perfecte locatie voor de Bronlibel. Enig tijd wachten we op iets wat lijkt op een libel, maar zien alleen een Platbuik vliegen. Tot onze grote frustratie vinden we zelfs nog twee huidjes van de Bronlibel. Het bewijs dat we echt wel op de goede plek aan het zoeken zijn. Na enige tijd geven we maar op, en vervolgen we onze weg naar Liechtenstein.

Bij temperaturen van boven de 33 graden Celsius wordt het erg lastig om het Goudooghooibeestje op de foto te krijgen. Deze vlinders blijven maar vliegen, en als ze stil gaan zitten dan is dat onderin de vegetatie. Het "lukt" me uiteindelijk om er 1 op de foto te krijgen, maar helaas was deze foto niet scherp genoeg. W brengen de halve middag door in de schaduw onder een boom om zoveel mogelijk de zon te vermijden. Aan het einde van de dag besluiten we om het op te geven en een terrasje te pakken.

Na het eten kijken we of we nog een vlinder kunnen vinden, maar helaas. We besluiten om een slaapplek te gaan zoeken voor de nacht. Dit wordt uiteindelijk een parkeerplaats bij een kerk. We drinken nog even wat en gaan dan slapen.

Zaterdag 25-06

Na een redelijke goede nacht te hebben geslapen in de auto rijden we rond zonsopkomst nog even naar het veld van de Goudooghooibeestjes om ons geluk te beproeven. Dit mocht helaas niet baten. Ook andere veldjes met vlinders zijn niet te vinden, en besluiten maar terug te rijden naar Nederland. Op de terugweg kijken we nog even of het weer in de Eifel goed is, maar ook dit is niet het geval. We rijden dus gewoon door naar huis. Na zo'n 2500 km te hebben afgelegd zijn we eindelijk weer thuis.

Het uitzoeken van de foto's was ook snel gedaan, aangezien ik maar 150 foto's had gemaakt. Ook al had ik graag veel meer gefotografeerd, het was weer een fantastische trip!