Bruine Winterjuffers (Sympecma fusca) zoeken bij -8 graden Celsius.

Posted 24/1/2017

Utrecht - Je moet wel een beetje gestoord zijn om op je vrije zondag om 6.00 uur uit je bed te gaan om, bij temperaturen van -8 graden Celsius, opzoek te gaan naar een speld in een hooiberg. Gelukkig was ik niet alleen, want anders had ik deze foto waarschijnlijk nooit gemaakt.

Eerst maar is een bakje koffie, en om 6.30 uur rijden Johannes en ik richting het eerste veld. In het verleden zijn hier regelmatig Bruine winterjuffers gevonden, dus laten we daar maar beginnen. In het donker, met onze zaklampen in de aanslag speuren we het hele veld af. Omdat we hier beide niet bekend zijn, en ook absoluut niet weten waar de winterjuffers zich begeven, moeten we ook echt het hele veld uitkammen. Dit in tegenstelling tot de Noordse winterjuffer plek. Die bezoeken we al jaren, en weten ondertussen wel waar ze zich verstoppen.

Het hele veld is schitterend bedekt met een dikke laag rijp, dat beloofd wat. Na enige tijd zoeken geven we het op. Hier is niks te vinden. Snel door naar een volgend veldje in de buurt. Ook hier speuren we alles af, maar vanwege het ontbreken van een mooie laag rijp houden we het ook hier snel voor gezien. Op naar het derde veld.

Hier hebben we jaren geleden beide mooie foto's kunnen maken van dit bijzondere beestje. Onze hoop was gevestigd op dit veld. Alles was mooi bedekt met rijp en een laag sneeuw. Het zou toch wel erg mooi zijn as we nu wat zouden vinden. Helaas, ook hier hadden we geen geluk. Na een kort overleg besluiten we nog 1 keer terug te gaan naar het eerste veld.

Het zonnetje was ondertussen al volop aanwezig en de rijp was al aan het verdwijnen. Snel speuren we het veld af, en ja hoor, na drie uur zoeken vond Johannes de eerste (en enige) Bruine winterjuffer | Sympecma fusca. Gelukkig was deze nog bedekt met rijp, dus konden we nog snel wat foto's maken.