Het Gentiaanblauwtje | Phengaris alcon geeft (nog) niet op.

Posted 22/7/2020

Veluwe - Het vlinderseizoen is in volle gang. Als je alle tijd van de wereld hebt kan je dus elke dag van de week opzoek naar een andere soort vlinder.

Maar daar zit het hem nou in, die tijd heb ik niet. Ik moet dus wel overwogen keuzes maken. Nu hebben we ook een tijdje slecht weer gehad, dus dat stelde mij al wat gerust. Ik kan wel gaan, maar het heeft toch geen zin om in de regen te gaan zoeken. Totdat er afgelopen week koudere nachten werden voorspeld. Dan begint het bij mij wel weer te kriebelen. Ik moet iets doen, maar ik weet nog niet wat.

Aangezien ik geen zin, en geen puf had om mijn wekker om 3.00 uur 's nachts te gaan zetten, om verse Zilveren manen te gaan zoeken. Of misschien moest ik weer eens een gooi doen naar de Grote vuurvlinder om die slapend te vinden. (Echt zoeken naar een speld in een hooiberg). Of moest ik opzoek gaan naar het Pimpernelblauwtje? Maar dit was de afgelopen jaren ook niet echt meer een succes.

Dus besloot ik het maar eens dichterbij huis te proberen. Ook dit werd weer een gok, want de populatie Gentiaanblauwtjes is de afgelopen jaren schrikbarend achteruit gegaan. Het is dan ook elk jaar weer gokken en hopen dat ze er nog zitten. Het voordeel was wel dat mijn wekker pas om 4.30 uur ging, en ik kon om 6.00 uur weer thuis zijn mocht ik niks vinden.

Om 5.00 uur liep ik het veldje op, en warempel binnen 2 minuten vond ik een mooi bedauwd exemplaar. Ik kon er alleen niet veel meer van maken dan een strakke close-up want de setting leende zich nergens anders voor. Voorzichtig heb ik nog even verder gekeken, maar het bleef bij deze ene bedauwde Gentiaanblauwtje | Phengaris alcon.

Een paar dagen later besloot ik nog een keer mijn geluk te beproeven, maar voordat ik de wekker ging zetten voor niks, besloot ik de avond ervoor al even te gaan kijken. Dit scheelt namelijk weer een vroege start van de dag mocht ik niks vinden.

Het koelde al mooi af 's avonds, dus snel gaan zoeken. Helaas kon ik niks vinden behalve een paar Heideblauwtjes | Plebejus argus . Gelukkig had ik mijn camera meegenomen want de zonsondergang was schitterend. Het oranje licht van de ondergaande zon scheen mooi tussen de bomen door. Zo kon ik nog een mooie tegenlicht opname maken.

Helaas kon ik geen Gentiaanblauwtje meer vinden, maar tot mijn grote vreugde zag ik nog wel wat eitjes op verschillende Klokjesgentianen zitten. Dit geeft mij weer een beetje hoop dat er volgend jaar toch nog weer wat Gentiaanblauwtjes kunnen zitten.