Vakantie in de Ardeche, Frankrijk.

Posted 15/8/2024

Ardeche, Frankrijk - Wat een fantastische vakantie hebben we gehad in de Ardeche, Zuid Frankrijk.

Het lijkt alweer een eeuwigheid geleden, twee weken op de camping in Zuid Frankrijk. We hadden een leuke, kleine, camping aan de rivier de Ardeche. Het was voor het eerst dat we met een tent op vakantie gingen. Op aanraden van een goede vriend besloten we naar Zuid Frankrijk te gaan omdat je daar eigenlijk altijd wel verzekerd bent van mooi weer. En dat klopt, we hebben volop zon gehad!

In de aanloop naar de vakantie had ik me wel wat meer verdiept in wat er zoal te vinden zou zijn aan libellen en reptielen. Qua libellen zaten er heel wat soorten die ik graag zou willen fotograferen. En vooral soorten die ik nog niet had. Ik had voor mezelf een top 4 gemaakt, maar ik wist ook ergens wel dat dat niet zou lukken. Maar je moet wat te wensen hebben.

Met stip op 1 stond de Prachtlibel | Macromia splendens. Een zeer mysterieuze libel waar je bijna nooit fatsoenlijke foto's van ziet. Dus daar verwachtte ik ook het minste van. Op 2 stond de Schemerlibel | Boyeria irene. Deze zou te doen moeten zijn, maar ook geen makkelijke soort. Ze gaan bijna nooit stil zitten, maar het was niet onmogelijk. Op 3 had ik de zeer zeldzame Gevorkte rombout | Gomphus graslinii. Voor de Ardeche een zeer zeldzame soort. Het meest lastige was misschien nog wel het vinden ervan. En op 4 de Bronslibel | Oxigastra curtisii. Dit is ook een soort die bijna nooit stil gaat zitten en je gewoon veel geluk moet hebben. Erg hoge verwachtingen hiervan had ik dan ook niet.

Ik had verschillende locaties vantevoren al opgeslagen die ik op internet had gevonden. Dus toen we, na een bezoek aan een stadje, langs een locatie reden moest ik natuurlijk snel even kijken of ik wat zag vliegen. We kwamen bij een schitterend riviertje. Hier zou de Gevorkte rombout | Gomphus graslinii kunnen zitten. Althans, daarvoor had ik deze locatie opgeslagen.

De auto parkeerde we bij een Fransman op het erf en ik liep met Levi even snel naar de rivier. Al snel zag ik heel wat libellen vliegen dus belde ik Sheila dat ze ook lekker deze kant op moesten komen voor wat verkoeling. Binnen enkele minuten zag ik de eerste Schemerlibellen | Boyeria irene vliegen. Tot mijn verbazing ging er al vrij snel één hangen aan een tak. Helaas lukte het me niet om een goede foto te maken. Wat balen, volgende keer beter....hoop ik!?

Een paar dagen later probeer ik het nog maar een keer bij hetzelfde riviertje. Binnen een paar minuten valt me een libel op die, van enige afstand, op een Kleine tanglibel lijkt. Maar ik besluit toch even wat dichterbij te gaan kijken. En ja hoor, het is de Gevorkte rombout! Eerst snel wat "bewijsplaatjes" schieten voordat hij weer wegvliegt. Gelukkig vliegen er een paar, en lukt het me om er wat goede foto's van te maken!

Ik had me ook redelijk verdiept in de verschillende soorten slangen die je in Frankrijk kon vinden. Op de eerste dag lukte het me om de Adderringslang | Natrix maura te vinden onder een steen aan de rivier bij de camping. De volledige twee weken werden er ook flink wat stenen omgedraaid en oevers afgezocht door Levi en mijzelf opzoek naar slangen. Het was zelfs zo dat Levi met een slang kwam aanlopen die hij zelf had gevangen. Uiteindelijk lukt het ons om in twee weken tijd 5 slangen te vinden.

Je hebt vakantie of je hebt het niet, maar zelfs in de vakantie heb ik een paar keer mijn wekker om 5.00u gezet om te gaan fotograferen. Heel eerlijk, ik moest me er wel toe zetten, maar als je eenmaal op pad was, was het echt genieten van alle rust en mooie natuur. Ik kwam erachter dat er bij het "libellenriviertje" ook fantastische vlinder veldjes waren. Hier vond ik o.a. het Esparcetteblauwtje | Polyommatus thersites en Tijgerblauwtje | Lampides boeticus met wat dauw. Als de zon uiteindelijk boven de huizen uitkomt wordt het al snel warm en heb ik geen zin meer om achter de vlinders aan te rennen. Dan trok ik mijn korte broek aan en ging ik libellen zoeken in de rivier.

Ik liep wel tientallen keren de rivier op en neer om mijn geluk te beproeven voor de Schemerlibel. Maar wat een ellende was dat, die beesten gaan bijna nooit stilzitten. Ik had een mooie oude muur bij de rivier gezien waar ik elke keer langsliep voor de Schemerlibellen. In de hoop dat als ze gingen zitten dat het daarop zou zijn. Helaas dit gebeurde niet. Maar tot mijn grote verbazing en frustratie vond ik wel twee libellenhuidjes van de Prachtlibel | Macromia splendens. En ik wist zeker dat ze de dagen ervoor niet hadden gehangen. Dit meen je niet!! In de dagen dat ik er dus niet was geweest waren er minimaal twee Prachtlibellen uitgeslopen.

De dagen erna ben ik nog een paar keer wezen zoeken maar helaas geen uitsluipende Prachtlibellen. In totaal vond ik 6 huidjes die overigens makkelijk te herkennen zijn aan de, extreem, lange poten. Tijdens één van de laatste keren dat ik bij het riviertje was had ik wel geluk met de Schemerlibel! Uit mijn ooghoek zag ik dat hij op een, bijna onmogelijke, plek ging hangen. Dit was mijn kans... Heel voorzichtig sloop ik dichterbij, maar ik moest op een grote rots klimmen en mijn statief helemaal uitschuiven om maar enigzins in de buurt te komen. Maar het lukte! Voor nu ben ik erg blij met het resultaat!

Bij welke rivier we ook waren overal zag je de Kleine tanglibel | Onychogomphus forcipatus. Ook echt een gave soort! De hele vakantie door heb ik er verschillende foto's van gemaakt. Maar ik had één speciale foto in mijn hoofd die ik wilde maken en dat was de Kleine tanglibel in obelisk houding. Dit doen ze om oververhitting te voorkomen. De zonnestralen hebben dan minder aangrijpingsvlakken op het lichaam. Deze foto is dus ook gemaakt op het heetste tijdstip van de dag.... Gelukkig lag ik plat op mijn buik in de rivier om deze foto te maken.

Wat hebben we genoten van deze vakantie. Er was zoveel te zien en te doen dat we eigenlijk tijd tekort hadden. Mijn wensen lijstje heb ik kunnen halveren, wat zeker niet verkeerd is. Je hoopt namelijk dat je alles kan vinden en fotograferen wat je wil. Maar ik weet ook als geen ander dat het altijd, en zeker in het buitenland, dat dit erg lastig is. Het is een plek om zeker nog een keer naartoe terug te gaan, al was het maar om die ene uitsluipende Prachtlibel te fotograferen....